Vampir için Karakter Kartı
Tam Adı:Alenie Kyla
Soyadı:Cliff
Yaşı:20
İstediği klan:Toreador
Meslek(öğrenci/doktor..): Öğrenci
Nelere Karşı Zayıftır
*Aşk
*Yenilgi
*Güzel kokan insanlar
*
Sevdikleri
*Kaktüs
*Kitaplar
*Korkusuzluk
*
Sevmedikleri
*Aşırı dürüstlük
*Kalabalık
*Kurtadamlar
*
Fiziksel Görünüş
*
Boy ve kilosu yaşına göre normal ölçütlerdedir.Altın renkli,uzun düz saçları ile açık yeşil gözleri sürekli uyum içerisindedir.Dolgun dudakları yüz hatlarının belirleşmesine oldukça yardım olur.Zarif bir burun yapısı vardır ve süt beyazı ten rengi her zaman soluktur.
Kişiliği
* Genelde kurallara uymaktan nefret eder, ancak kendine koyduğu katı kuralları vardır ve bunları adeta yeminli gibi benimsemiştir.Korkusuzluğu kendini acımasız birine büründürmüştür.İçinde bulunan sevgi yumağını hak etmeyen kişilere asla sarmaz.Bu kişiler dünyada bulunması zor tek tük kişilerdir.Araştırmaya ve yeni keşifler edinmeyi oldukça sever.
RP: Rp'niz herhangi bir konuda olabilir ama vampirlere katılabilmek için güzel bir Rp yapmanız şart(:
*
Korku,onun varoluşundan beri tadmadığı belki de tek duyguydu.Etrafı bronzun oyularak,üçüncü gününü yaşayan küçük kelebeğin narin çiçekler üzerindeki son gezintisini yaptığı bir motifle süslenmiş aynanın karşısında karmakarışık altın rengi saçlarını elleriyle açmaya çalışıyor,acımaması için dikkatle çabalıyordu.Ve buz tanesi kadar soğuk parmakları bir süre sonra solgun suratında dolaşıp,parlaklığını kaybetmiş gözleri altında duraksadı.Kendi yansımasını dikkatle izlerken soğuk parmakları dünden kalma makyajından oluşan siyah boyaları bir çırpıda sildi.Ardından kurumuş dudaklarını yalayarak daha dolgun hale gelmelerini sağladı.
Ayakları odasının pencereli kısmına doğru yöneldiğinde,kendi benliğine dair şüphe duymaya başladı.Günleri artık nefretle bağdaşmış,su gibi akıyorken Alanie kendi yerinde sayıyordu.Lila tül perdesini araladığında güneş ışınları yüzünü parlatmasına rağmen,gözler, ışıktan rahatsız olmuşcasına kısılmıştı.Güneş ışığından vahşi bir köpekle karşılaşan minik,sevimli bir kedi gibi ürkmüştü.Ellerini perdeden indirdiği an itibariyle gözleri eski bir parşömen parçasına takıldı.Kenarları yakılmıştı ve külleri hala etrafında kalmış sarmal bir görüntü oluşturmuştu.
Elleri kağıda dokunduğu anda acıyla inledi.Sıcaklık parşömene tamamen yayılmıştı.Sıcaklık fazla olmasına rağmen parşömeni inatla ellerinden bırakmadı ve üzerine gelişigüzel bir biçimde yazılmış yazıları mırıldanarak dişleri arasından okudu;
"Ölüm için her zaman hazırız.Sadece seni bekliyoruz; A.K.C.."Gözlerinin yerinden fırlamasına izin vermeyerek göz kapakları yardımıyla gözlerini usulca kapadı.Karanlık yaygınlaştıktan hemen sonra parşömende yazılanlar zihnini tekrar yokladı.Bu sefer gözlerini daha sıktı.Karanlığın içinde sapsarı oval bir ışık belirdi.Işık bir insan kafasını andırırcasına şekil değiştirmeye başladı.Gözleri oyulmuş ufak siyah taneciklerdi ve dudakları gittikçe belirginliğini yok ediyordu.Işık yeniden değişikliğe uğrayarak rengini turuncuya bırakdı.Şeftali erngi bu ışık giderek kırmızı ve ardından pembeye dönüşerek kendini renk konusunda sabitledi.Bu değişimler Alanie'nin midesini alt üst etmeyi başarmıştı.Işık ovallikten silindir şekline dönüşürken büyük silindir iki eş parçaya ayrıldı.Sonrasında teker teker yok olmaya başladılar.Fısıltı Alanie'nin ağzından zar zor duyuluyordu;
"Hayır henüz kaybolma.Kim olduğunu bulacağım."Ve saf karanlık yeniden hakim olduğunda lanet ederek gözlerini açtı.Elinde buruşan parşömenin üzerinde uzun,yırtıcı tırnakları yardımıyla küçük yırtıklar meydana gelmişti.Parmaklarını birbirine öyle kenetlemişti ki parşömenin eski halinden bu sayede eser kalmamıştı.
Ölmek?
Okuduğu yazıya göre ölüm çok yakınındaydı.Fakat aklı karıştıran onca sorunun kaos ortamı hazırlmamasının hiçbir imkanı yoktu.Ölen kimdi?Kendisi?Yakını? ya da bir başkası?Bu evre kendi kendini gerçekleştiremeyeceğinden elbetteki bir soru daha aklını yoklamayı başarmıştı.
Öldüren kimdi?Kendisi?Yakını ya da bir başkası?İçinde hiçbir acı belirmemişti.Yüzü hafifçe buruşmuş, tek istediği olayı bir çözüme kavuşturmaktı.Merak edilen son soruyu da kendisine yönelttikten sonra çözümünü çorap söküğü gibi buldu.Fakat bunun olayın tamamını çözmesinde hiçbir yardımı olmayacaktı.
A.K.C?
Beyni bu şifreyi çözmekte pek zorlanmamıştı.Adını kelime kelime ve acı acı yutkunarak söylediğinde tepesinde yanıp sönen ampül bulduğuna dair bir işaretti.
"Alanie...Kyla...Cliff.."Bu durumda iyi bir ihtimali düşünme olasılığı ortadan kalkmıştı.Belkide bu kağıt kendi eline yanlışlıkla geçmiş olabilirdi.Bu en mantıklı ve en huzurlu ihtimaldi fakat kağıdın sonunda bulunan isimlerinin baş harfleri olayı tamamen değiştirmişti.
Cebinden çıkardığı üzeri zümrüt taşının küçük parçalarıyla süslenmiş gümüş çakmak ile parşömeni bir çırpıda alevlendirdi.Yere dökülen külleri keyifle izliyordu.Kısa sürede parşömen yok olmuştu.Gri külleri üflerken elleri yumruk biçimindeydi.Ve tiz sesi kendinden emin bir şekilde çıkmıştı;
"Korkmuyorm!"Ölümün yakınlığı bile korkutmamıştı onu.Korkusuz yaşamanın kendi açısından her zaman iyi olacağı düşüncesini benimsemiş,korkusuzca ölümün daha da yaklaşmasını beklemişti.