Acımasız Hayat

Lauren buraya geldiğinde içinde garip bir duygu vardı.
Heyecan? Ama neden?
Buraya daha önce de gelmişti.
Ama neden geldiğini hatırlayınca ürperdi.
Buraya ilk geldiğinde kendini kaybetmişti. Ailesinin ona yıllarca yalan söylediğini öğrenmişti. Babası sandığı kişinin aslında babası olmadığını öğrenmişti. Bu yüzden arabasına atlayıp son sürat yola koyulmuştu. Nereye gittiği önemli değildi. En sonunda buraya vardı. Aslında durmak istemiyordu.
Herşeyi arkasında bırakıp kaçmak istiyordu ama benzini bitmek üzereydi. Bir benzin istasyonuna girip benzinini doldurdu. Ama sonra herşeyi unutmak için şehri gezmeye karar vermişti. Turladığı yerlere hayran olmuştu. Dolaştıkça dolaştı. Yavaş yavaş yorulduğunu hissedip Neptün Çeşmesinin yanına oturmuştu.
Ve ne olduysa o zaman oldu zaten. Dilenci sandığı kapşonlu uzun elbiseye benzeyen siyah birşey giyen adama yardım etmek ister gibi yerinden kalkıp ona doğru ilerlemişti. Ama adam hırlamaya başlamıştı. Ve ne olduğunu anlayamadan yüzünü bile göremediği adam tarafından ısırılmıştı.Bunları hatırlayınca farkında olmadan yere çökmüştü. Üzülüyordu. Bu anılar ona acı veriyordu. İnsanlara çaktırmadan derin bir nefes alıp nefesini tuttu. İradesi güçlü olabilirdi ama şu anda kendisini pek te güçlü hissetmiyordu. Yeniden Neptün Çeşmesinin yanına gitti. Sanki inadına o anıları canlandırmak istermiş gibi. Aynı yere oturup o günlerin hayaline yeniden daldı.
Acıyı parmaklarının ucuna kadar hissediyordu. Yangını. Ama nedenini anlamıyordu. Az önce ne olmuştu? O adam da kimdi? Ve ona ne yapmıştı? Bu acı çok uzun bir süre sonra yavaş yavaş dinmişti. Uyandığında karanlık bir odadaydı. Başında bir adam vardı. Boğazının kavrulmasıyla beraber saldırı pozisyonu almıştı. Adam ona:
Sakin ol ben sana birşey yapmayacağım. Zaten yapacağımı yaptım.demişti.
Kafası karışmıştı ama o adamla dünyayı dolaşmıştı.
Sonra buraya neden geldiğini hatırladı. Ve üzüntü ve keder birden sinir ve öfkeye dönüştü. Ve hızlı adımlarla bu anılarını geride bırakarak ilerlemeye başladı.
İşte karşısında duruyordu. Asıl buraya gelme sebebi. Karşısındaki o kapısı bile çürümüş olan eski ev vardı. Bu ev sanki içinde yaşayan kişinin ne kadar pislik bir insan olduğunu yansıtıyordu. Ve içeriye girdi. Karşısındaydı. Hayatını cehenneme çeviren kişi. Hain karşısındaydı. Savaşta sevdiklerini kaybetmesinin sebebi olan kişi karşısındaydı. Adam o pis suratıyla sırıtıyordu.
Ahh merhaba Lauren. Uzun zaman oldu görüşmeyeli. dedi. Lauren iyice sinirlendiğini hissediyordu. Hırlamaya başladı. İşte bir şansı vardı. Sevdiklerinin öcünü alıcaktı.
Ve karşısındaki vampirin üstüne atlayıp boğazını deşmeye baldı. En sonunda onu parçalayıp yaktı. Herşey bir anda olduğu için ses çıkmamıştı. Ve hemen evi terketti. Manşetleri görebiliyordu.
''Gizemli intahar'' Hangi salak yanarak intahar ederdi ki? Ama artık umrunda değildi. Kendini rahatlamış hissediyordu. Ama içinden
Keşke böyle olmasaydı.Keşke kimsenin öcünü almak zorunda kalmasaydımdedi. zlemişti herkesi. Artık kimsesi yoktu. Yalnız başınaydı artık.