Adı: Isabella Luara
Soyadı: Noyan
Yaşı:17
İstediği klan: Toreador -tabi mümkünse-
Mesleği: Öğrenci
~Zayıf yönlerim~
* Yakınları arasındaki soğukluğa
*Üzüntüye
*Çekimserlik
*Yanlış anlaşılmaya
*Pişmanlığa
*Hoşuna giden kan kokusu (Ama kendine sahip çıkabiliyordu.)
~Sevdikleri~
*Piyona çalmak
*Kitap okumak
*Meşhur ninnisi
*Sesindeki ve müziğindeki başarısı-yeteneği
*Sorunsuz günler
~Sevmedikleri~
*Cıvık insanlar
*Kendine güvenmeyen zavallılar
*İşine karışan kurtadamlar
*İstemeyerek yaptığı zorunlu işler
* Aşka yenilmek
RP :
Soğuk ve yağışlı bir günde Luara, yeni yazılacağı Forks’taki okuluna gitme fikrini; yeni bir başlangıç yapmak için iyi olabileceğini düşünüyordu. Nede olsa vampir olduğunda henüz 17 yaşındaydı ve okula gidiyordu. Tek fark ve sorun: 3 yıldır aynı yaştaydı ve kendini henüz kan kokusuna hazır hissetmiyordu. Ama o kadar çalışmıştı eğer dayanamasa; hemen oradan uzaklaşıp, gene tüm çalışmaları bir daha tekrar etmek zorunda kalacaktı. Luara tüm bunları düşünerek okula uçarak geldi. Daha doğrusu onun normal hızlı adımlarıyla. Okul daha görünmeden hemen yavaşladı ve insan hızıyla yürüdü.
Okula geldiğinde çok tedirgindi ve bunlarda yetmezmiş gibi herkesin gözü üzerindeydi. İlk olarak dersler için ve bina haritası için idareye gidip gerekli işlemleri de yaptırdı. Tek korkusu yalnız kalıp… Ah! Tabii ki de onu yapmayacaktı. Elbette güç alabileceği vampirler var olmalıydı ve kendine sahip çıkıp kan kokusuna yenilmeyecekti. Bu kadar iğrenç bir şeyi yapacak kadar katil ruhlu olamazdı. Kendini toparlayıp ilk derse yetişmek amacıyla dersliğini haritadan armaya başladı. İlk ders “BİYOLOJİ” ’idi. En azından sevdiği bir dersti. Aklında gene bir takım sorular onu tereddüt etmeye zorluyordu. Buda tabii ki yanında kimin oturacağı idi. Bunu da ancak sınıfa girince anlayabilecekti. Luara da kafasındakileri düşünmek istemezcesine ve elinden geldiğince tedirgin olmamaya çalışıyordu; ancak bunları engelleyebilmesi ise sadece bir bakımaydı.
Sınıfa girdiğinde herkes yerini almış öğretmene bakıyorlardı ki; aniden ona bakmaya başladılar. Erkekler gözlerini bir türlü üzerinden alamadılar. O anda oradan kaçmayı o kadar çok istedi ki… Ama bunu yapamazdı; çünkü kendine verdiği bir söz vardı. Kötüde olsa kendini sınamalı ve sabretmeliydi yoksa o çok korkak biri gibi görünecekti. Hem sınıfta vampirler varsa onu hemen fark edip korktuğunu zannedecekti. Buda onun kurallarına aykırıydı. Zaten dönüştüğünde sadece 2 kez insan öldürmüş ama bu kendini katil saymaktan arındıramamış ve kendine bundan korkmamaya ve insan öldürmemeye söz vermiş. Daha sonrada açlığını değiştirmeye çalışarak ceylan veya dağ aslanıyla avlanmaya başlamış. Ama favorisi dağ aslanıymış. Bunları hatırlayarak hemen öğretmene kağıt imzalatmış ve boş sıra aramaya koyulmuş. Gözüme 2 tane boş sıra takılmış ama biri içine düşecek gibi diğeriyse ilk geldiğinde ona öylece bakan fakat şiddetle başını hemen başka yöne çeviren gene bir erkekmiş. Tam o sırada arkadan hızla bir kız gelip Luara’ya bakan çocuğun yanına sıvışıp ona:”Selam.” dedi. Öğretmen tam azını açacakken sustu ve ona mecburi kalan ve seçme şansı bırakmayan tek yeri işaret etti.
Ders başladığında Luara tam dikkat dersi dinliyordu ama sanki bir tek o dinliyordu; çünkü tüm erkekler onun çekiciliğine esir kalmış, kızlar kıskançlık krizine girmiş olarak onu izliyordu. Bunlarda yetmezmiş gibi vampir arkadaşları da dersi ne kadar dinleseler de Luara’yı merakla süzüyorlardı. Yanında oturduğu kişinin ona bakıp bakmadığı belirsizdi ve bunu öğrenmeye de şimdilik istemiyordu; ama şimdilik. Diğer dersler onun için çabuk bitti. Öğlen olduğunda boş bir yer aradı çünkü derslik değiştirirken birçok “HAYRANI” yanına uğrayıp kendini tanıştırmıştı ama onun adını öğrenen olmamıştı. Zaten Luara onlarla ilgilenmediği için adlarını bile duymamıştı ve bu ilgisizliği insanlara karşı kendini soğutacağına herkes için daha da çok gizem ifade etmiş ve bu yüzden herkes ondan daha çok etkilenmeye başlamıştı. Luara boş bir yer bulamadı ve gene de etrafa tekrar göz attı. Etrafa göz gezdirirken 1 masadan el kalkmış ona el sallıyordu ama onları görmezden geldi.
Luara bakınırken bir masanın boş olduğunu gördü ve hemen oraya doğru bir çocuksu istekle; yer kapmaca oyunu oynar gibi gidip oturdu. Yenme zaferini tadar gibi memnun olmuştu kimse kapmadığı için. Az sonra Mortimır adında biri yanına oturup “Merhaba, ben Mortimır seni çağırdık ama görmedin. Gerçi normal sen henüz burada yanisin. Ama biz sana yardımcı oluruz.”dedi ve hemen ardından 2 erkek, 3 kız arkadaşı da geldi Mortimır’ın. Onlarla da tanıştırdı. “Merhaba ben Helga.”, ”Ben Jekson.”, ”Ben Sky.”, ”Ben Miraley.”, ”Ve ben de Kate.” dediler teker teker. O sırada tüm vampirler onun ne yapacağını merakla izliyorlardı. O da ya kaçacaktı ya da onlarla oturup adını söyleyecek ve bir şeyler yiyemediğini belli edecekti. Luara 1.sini seçti ve onlara “Ben kendimi aç hissetmiyorum, size de iyi dersler .”diyerek oradan kalktı ve tam o sırada vampirlerin ona bakıp sonrada kendi aralarında gülüştüklerini fark etti ve sinirle okulun bahçesinde dolaştı. Keyfi yavaş yavaş yerine gelmeye başlamıştı. Dolaşıp şarkı söylemek, resim yapmak, sevdiği ninniyi söylemek, kitap okumak onun en çok sevdiği şeylerden birkaçıydı ve onu rahatlatıyordu. Oda o yüzden şarkı mırıldanıyordu dolaşırken. Biraz zaman geçince onları avlamayı hiç aklından geçirmediği için buna çok sevindi. Daha sonra diğer derslere de girerek derslerini tamamladı. Eve dönmek için bahçeye çıktı. Gene aynı grup bu seferde onun yanına koşarak gelip onla takılıp takılamayacağını sorarken o oradan hızla geçti ve onları duymazlıktan geldi. O sırada gene tüm vampirler kendi aralarında gülüşüyordu. Sadece biri gülmüyordu ama oda sanki memnunmuş gibi bir tavır takınmıştı. Luara ona bakınca gene ciddi oldu ve onun kim olduğunu hatırlamak Luara için zor olmadı. O vampirdi ve ilk derste onla beraber oturmuştu. Daha sonra Luara ona ilginç bir bakış atıp geri döndü. Bir banka oturdu ve müzik dinleyerek kitap okumaya başladı. Herkesin gözü ondaydı ve bir müddet sonra herkes yavaş yavaş dağılmaya başladı.
Luara şöyle bir etrafına bakıp derin bir nefes aldı ve o çocuğun ona meraklı gözlerle baktığını gördü. Daha sonra çocuk ciddileşmeye çalışarak yanına gelen kıza selam verdi ve konuşmaya başladılar. Luara kitaba iyice dalmıştı okulda tek o ve nedense diğer vampirler kalmıştı. Çocuk arada bir ona bakıyor ama Luara kitaba daldığı için gülümseyerek konuşmasına devam ediyordu. Çocuğun yanındaki kız kendi arabasına dönerken Luara’yı gördü ve ona doğru yürüdü nede olsa kan kokusu gelmediği için merak ediyordu. Diğer herkes okuldan ayrılmıştı, idareciler bile gitmişlerdi. Luara ayağa kalktı ve gözün açtı. Karşısında bir vampir vardı. Buna çok şaşırdı ama belli etmedi. O kız o çocuğun yanına giden kızdı. Kız Luara’ya “Merhaba ben Kayla ya sen?”dedi. Luara da kendini soğukça tanıştırdı. Kayla ona ”Yenisin ama alışırsın. Bu arada okul bomboş burada fazla takılma evine git dikkat çekeceksin.”dedi. Luara ”Unutmamaya çalışırım.”dedi. Kayla güldü ama sonra hemen susarak arabasına atladı ve arkasında kocaman bir toz tabakası bırakarak gitti. Luara da hemen oradan uzaklaştı.
Bu sefer farklı yapıp düzelttim ve çok emek vermeye gayret gösterdim umarım kabul olur. Olasada canınız sağ olsun. xD xD Birde konuşma fazla olmadı ama bundan sonra daha sık yapmaya gayret göstereceğim.
Ptsi Tem. 20, 2009 10:52 am
